با توجه به اهمیت گزارشگری مالی اینترنتی، در این پژوهش به ارایه ابزاری جهت امتیاز دهی کیفیت گزارشگری مالی اینترنتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر خبرگان و متخصصانی بوده اند که ضمن داشتن مدرک دکتری در یکی از رشته های مالی یا حسابداری، دارای تجارب ارزشمند در حرفه نیز بوده اند در نظر گرفته شده است. تعداد نمونه مورد نظر در این پژوهش به روش قضاوتی انتخاب گردیده که 12 نفر بوده و اغلب آنها دارای مرتبه دانشیاری و استادیاری در رشته های حسابداری و مدیریت مالی هستند. معیارهای موثر بر گزارشگری مالی به دو دسته اقلام محتوایی گزارشگری مالی اینترنتی و اقلام نحوه ارایه گزارشگری مالی اینترنتی تقسیم شده است. با توجه به تحلیل حساسیت انجام شده می توان چنین بیان نمود که؛ در شاخص نحوه ارایه مولفه دسترسی آسان به روابط سرمایه گذاران و اطلاعات مالی با بیشترین مقدار موثر ترین شاخص ها در این بعد هستند و مولفه ارایه معیارهای حاکمیت شرکتی مرتبط با شرکت با بیشترین مقدار، در بعد محتوای ارایه می باشد. در پایان ابزاری جهت سنجش کیفیت گزارشگری مالی اینترنتی ارایه می گردد.

روند پرشتاب دگرگونی های صورت گرفته در حوزه ی فن آوری اطلاعات و ارتباطات به ویژه اینترنت، کلیه ی ابعاد جوامع بشری را تحت تاثیر قرار داده به گونه ای که برای مثال در حوزه ی حسابداری منجر به معرفی یک رشته ی نوین و انقلابی برای گزارشگری مالی شده است. این روش نوین گزارشگری در عصر جدید را گزارشگری مالی اینترنتی گویند. با توجه به اهمیت این نوع گزارشگری که می تواند تاثیر بسزایی بر تصمیم گیری استفاده کنندگان از اطلاعات مالی داشته باشد، پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثرات این شیوه ی جدید گزارشگری بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. برای انجام این پژوهش نمونه ای متشکل از 112 شرکت از میان کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذف سیستماتیک انتخاب گردید. همچنین این پژوهش به صورت مقطعی بوده و از اطلاعات صورت های مالی و یادداشت های توضیحی شرکت های نمونه در پایان سال 1394 استفاده شده است. بر اساس نتایج پژوهش، درصد گزارشگری مالی اینترنتی و درصد اقلام محتوایی گزارشگری مالی اینترنتی بر ارزش شرکت تاثیر مثبت و معنی داری دارد، ولی درصد اقلام نحوه ارائه گزارشگری مالی اینترنتی بر ارزش شرکت تاثیری ندارد.

روند پرشتاب دگرگونی های صورت گرفته در حوزه فن آوری اطلاعات و ارتباطات به ویژه اینترنت، کلیه ابعاد جوامع بشری را تحت تاثیر قرار داده به گونه ای که برای مثال در حوزه حسابداری منجر به معرفی یک رشته نوین و انقلابی برای گزارشگری مالی شده است. این روش نوین گزارشگری مالی در عصر جدید را «گزارشگری مالی تحت وب» گویند. با توجه به اهمیت این نوع گزارشگری که می تواند تاثیر بسزایی بر تصمیم گیری استفاده کنندگان از اطلاعات مالی داشته باشد، پژوهشگر سعی در بررسی اثرات این گزارشگری بر قیمت سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 و 1389 را دارد. جهت آزمون فرضیه اول از آزمون t برای دو نمونه وابسته (زوجی یا جفتی) استفاده شده است و به منظور آزمون فرضیه دوم از آزمون t برای دو نمونه مستقل استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد با فرض عدم وجود سایر عوامل موثر، میانگین قیمت سهام بعد از گزارشگری مالی اینترنتی شرکتها نسبت به قبل از آن تفاوت معناداری دارد ولی میانگین قیمت سهام شرکت هایی که از گزارشگری مالی اینترنتی استفاده می کنند نسبت به شرکت هایی که از گزارشگری مالی اینترنتی استفاده نمی کنند دارای تفاوت معناداری نیست.

در بازار سرمایه، سرمایه گذاران که اصلی ترین گروه استفاده کننده از گزارش های مالی محسوب می شوند، تمایل به سرمایه گذاری در شرکت هایی دارند که کارایی لازم از نظر عملکرد را داشته باشند و از طرف دیگر، به منظور کاهش عدم اطمینان مربوط به بازده سرمایه گذاری هایشان، گزارش های باکیفیت و اطلاعات شفافی را ارائه می کنند؛ بنابراین تلاش در راستای بهبود عملکرد و افزایش شفافیت در گزارشگری مالی، ازجمله ضروریات جلب سرمایه گذاران به بازار سرمایه محسوب می شود. هدف این تحقیق ارایه الگوی پیشنهادی کیفیت افشاء اطلاعات درچارچوب استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (منطبق بر استانداردهای IFRS) باتئوری زمینه ای می باشد. این پژوهش از نظر روش شناسی، از روش پژوهش ترکیبی و از نظر موضوع یک تحقیق کاربردی تلقی می شود. در بخش طراحی از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی می باشد. همچنین، این تحقیق یک مطالعه استقرایی و به شیوه اکتشافی– کاربردی می باشد. نتایج نشان داد یه دلیل بهره گیری از مدل پارادایمی نظریه زمینه ای در این پژوهش مدل پارادایمی دربرگیرنده «مقوله ها»، «شرایط علی»، «شرایط زمینه ای»، «شرایط مداخله گر»، «راهبردها» و «پیامدها» است.

رشد تجارت بین المللی، جریان های سرمایه و پیوستگی اقتصادی فزاینده طی سه دهه گذشته به هماهنگ سازی استانداردهای حسابداری در میان کشورها منجر شده است. با توجه به پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)، در بسیاری از کشورهای دنیا و نیز ابلاغیه سازمان بورس و اوراق بهادار درخصوص الزامی کردن استانداردهای مذکور، هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر پیاده سازی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر کیفیت گزارشگری مالی در ایران است. بدین منظور تاثیر به کارگیری IFRS بر کیفیت فرایند شناسایی و اندازه گیری معاملات، کیفیت شناسایی و اندازه گیری دارایی ها و بدهی ها، کیفیت ارایه و افشای اجزای صورت های مالی و ویژگی های کیفی اطلاعات مالی بررسی شد. برای انجام پژوهش از رویکرد پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و حرفه ای است. تعداد 117 پرسشنامه جمع آوری شد. یافته های پژوهش نشان دادند به کارگیری استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی موجب بهبود فرایند شناسایی و اندازه گیری معاملات، دارایی ها و بدهی ها، افزایش کیفیت ارایه و افشای اجزای صورت های مالی و کیفیت کلی گزارشگری مالی می شود.

مدیران شرکت هایی که با بحران مالی مواجه شده اند، بدلیل کاهش سودآوری و در نتیجه کاهش قیمت سهام و پاداش خود، انگیزه های بالایی برای استفاده از اقلام تعهدی اختیاری و دستکاری سود دارند، انجام چنین اعمالی منجر به کاهش کیفیت سود و کاهش کیفیت اطلاعات مالی می گردد، بنابراین در شرایط بحران مالی اطمینان و اعتماد سرمایه گذاران به سیستم گزارشگری مالی ضعیف شده و تعیین کیفیت حسابداری از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثر بحران مالی بر کیفیت گزارشگری مالی می باشد. در این پژوهش اطلاعات مالی 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازة زمانی 1381 تا 1393 بررسی شده است. نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره و روش داده های تابلویی با اثرات ثابت و تصادفی، نشان داد که بحران مالی اثر منفی و معناداری بر هموارسازی سود، ارتباط ارزشی سود و محافظه کاری شرطی دارد ولی ارتباط معناداری بین بحران مالی با محافظه کاری غیرشرطی یافت نشد.

استفاده از اینترنت به عنوان یکی از کانال های پخش اطلاعات شرکت ها، پدیده ای است که در سال های اخیر در حال رشد و پیشرفت بوده است. اطلاعات حسابداری نیز در بازارهای سرمایه دارای ارزش بالایی بوده و بازار سرمایه به این اطلاعات تکمیل کننده و همچنین به گزارش های حسابداری منتشر شده نیاز دارد. گزارشگری اینترنتی نیز یکی از منابع مهم اطلاعاتی می باشد که به طور بالقوه؛ دیگر گزارش های حسابداری منتشر شده در بازار سرمایه را تکمیل می کند و باعث افزایش محتوای اطلاعاتی ارزش روز سهام می شود. با توجه اهمیت محتوای اطلاعاتی ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و از آنجایی که تعداد شرکت های استفاده کننده از گزارشگری مالی اینترنتی در ایران در حال افزایش و متقاضی و نیاز سهامداران مختلف به جستجوی اطلاعات از طریق اینترنت در حال افزایش است، این پژوهش به بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری اینترنتی و ویژگی های شرکت بر محتوای اطلاعاتی ارزش بازار حقوق صاحبان سهام در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از اطلاعات 175 شرکت پرداخته است. آزمون فرضیه ها از طریق رگرسیون چندگانه و به روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) با چیدمان دادهای تلفیقی صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مطابق مدل اولسن (1995) سود هر سهم و ارزش دفتری آن دارای محتوای اطلاعاتی بوده و کیفیت گزارشگری مالی اینترنتی نیز باعث افزایش محتوای اطلاعاتی ارزش بازار حقوق صاحبان می شود. همچنین در شرکت هایی که کیفیت گزارشگری مالی اینترنتی بیشتر است؛ اندازه شرکت و سودآوری باعث افزایش محتوای اطلاعاتی مزبور شده ولی اهرم مالی از محتوای اطلاعاتی آن می کاهد.

پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی طی سال های اخیر، پژوهش های تجربی فراوانی را در ارتباط با پیامدهای این تغییر رژیم حسابداری در سرتاسر دنیا برانگیخته است. این مطالعات، بر مبنای نظام های حقوقی گوناگون، دوره های زمانی متفاوت و طرح های پژوهشی مختلف انجام گرفته و به نتایج مختلفی منجر شده است. به منظور کسب شواهد جامع در خصوص پیامدهای واقعی پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر اساس تجربه کشورهایی که این استانداردها را پذیرفته اند، در این پژوهش، یک فراتحلیل از مطالعاتی که به بررسی اثرات پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر اقلام تعهدی اختیاری پرداخته اند صورت گرفته است. بر مبنای تجزیه و تحلیل 107 مشاهده، با نمونه مستقل 401057 شرکت- سال، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، به خودی خود منجر به بهبود کیفیت گزارشگری مالی نشده است و پیامدهای مثبت یا منفی پذیرش این استانداردها، به عوامل متعددی مانند ساختار قانونی کشورها و ضمانت اجرایی حسابداری و حسابرسی در آن کشور بستگی دارد.